Gebroken takken

[Joop Komen]

Gebroken takken


avondstilte
nog wat geruis
tikken van regen
krakend blad

murengeluiden.....|.....burengeluiden

verledendenkend
repulsief papier
vergeten toekomst
was jij maar hier


verre klokken.....>.....verrekte klokken.....>.....kerkklokken



wordt het koffie
of nog een glas

verdomde
eenzaamheid.


Joop Komen

[Nantko Schanssema]

Post by Joop Komen
Gebroken takken
avondstilte
nog wat geruis
tikken van regen
krakend blad
murengeluiden.....|.....burengeluiden
verledendenkend
repulsief papier
vergeten toekomst
was jij maar hier
verre klokken.....>.....verrekte klokken.....>.....kerkklokken
wordt het koffie
of nog een glas
verdomde
eenzaamheid.

Dat zijn inderdaad harde maatregelen. Als ik het goed begrijp is "Min
108" niet ver meer weg.

Ik herinner me ineens dat ik nog een boodschap moet doen.

groet,
Nantko

[Joop Komen]

Post by Nantko Schanssema
Dat zijn inderdaad harde maatregelen. Als ik het goed begrijp is "Min
108" niet ver meer weg.
Ik herinner me ineens dat ik nog een boodschap moet doen.
groet,
Nantko

Dag Nantko, "Min 108" is al een oudje van omstreeks 1998, maar hier issie
nog een keer:
==================================================================

Min 108.

Het zijn zeshonderdachttien stappen lopen.
Zo heb ik leren tellen, aan mijn vaders hand
drie straten door, en daarna op het strand.
Soms koud en guur, maar soms een ijsje kopen.

Mijn vader sprak van windkracht en van knopen.
Ik zag de golven, duinen in het stille land,
en proefde zout mijn lippen, zag het zand
dat sneed en stoof, en mij naar huis deed hopen.

Als oude man ben ik terug gekeerd
naar daar, waar ik met vader was gegaan,
daar waar ik eens het tellen had geleerd.

Ik ben er aan de vloedlijn blijven staan.
Gedaan wat ik nog eens had willen doen.
Vijfhonderdtien, maar langzamer dan toen.

=======================================================================
Zo je ziet had ik nog wat moeite met het tellen van de jambes, maar
uiteindelijk werd het goed genoeg bevonden om op de cover van "Opzij" te
worden geplaatst.

Groet,
Joop

[ernst kerstholt]

Post by Joop Komen

Post by Nantko Schanssema
Dat zijn inderdaad harde maatregelen. Als ik het goed begrijp is "Min
108" niet ver meer weg.
Ik herinner me ineens dat ik nog een boodschap moet doen.
groet,
Nantko

Dag Nantko, "Min 108" is al een oudje van omstreeks 1998, maar hier issie
==================================================================
Min 108.
Het zijn zeshonderdachttien stappen lopen.
Zo heb ik leren tellen, aan mijn vaders hand
drie straten door, en daarna op het strand.
Soms koud en guur, maar soms een ijsje kopen.
Mijn vader sprak van windkracht en van knopen.
Ik zag de golven, duinen in het stille land,
en proefde zout mijn lippen, zag het zand
dat sneed en stoof, en mij naar huis deed hopen.
Als oude man ben ik terug gekeerd
naar daar, waar ik met vader was gegaan,
daar waar ik eens het tellen had geleerd.
Ik ben er aan de vloedlijn blijven staan.
Gedaan wat ik nog eens had willen doen.
Vijfhonderdtien, maar langzamer dan toen.
=======================================================================
Zo je ziet had ik nog wat moeite met het tellen van de jambes, maar
uiteindelijk werd het goed genoeg bevonden om op de cover van "Opzij" te
worden geplaatst.
Groet,
Joop

Onzegbaar mooi joop!. Je scheurt gevoelens in mij los, die ik allang
begraven meende. Deze week en afgelopen dagen weinig reactie van mijn kant
wegens oog-operaties.
Bedankt en groetjes,
ernst

[Joop Komen]

Post by ernst kerstholt
Onzegbaar mooi joop!. Je scheurt gevoelens in mij los, die ik allang
begraven meende. Deze week en afgelopen dagen weinig reactie van mijn kant
wegens oog-operaties.
Bedankt en groetjes,
ernst

Hoi Ernst, blij dat het gedicht bij je in de smaak valt en nog blijer weer
iets van je te horen.
Toch niets ernstig met je oog hoop ik?
Als het een staaroperatie was wil ik graag het resultaat van je horen, want
daar moet ik ook nog steeds aan geloven.
Het beste middel tegen oogletsel is trouwens een straffe borrel uit de
vierkante.
Sterkte ouwe!

Joop